«کتاب هایی که برای ارائه یک تصویر یا چند خط از یک نامه، کلی سلسله اسناد و توضیح و تحلیل و تعلیقه برای خواننده ردیف می‌کنند، هم به او اجازه نمی‌دهند کولاژ خود را خودش کامل کند و هم بعضی وقت‌ها حوصله‌اش را سر می‌برد که تا ته بخواندشان و از روی صفحاتی نخوانده نپرد. این طوری‌هاست که تا بوده کتاب‌های این چنینی قیافه‌های خشک و جدی داشته‌اند و مفروض خوانندگان این بوده که وصالی سخت و کند و دیر می‌دهند و نا خودآگاه ترسیده‌اند از این که سراغشان بروند. این شاید برجسته‌ترین دلیل ناشناخته ماندن کتاب‌هایی نظیر «نفس المهموم» است.»

چند سطر بالا در مقدمه "کتاب آه" گنجانده شده اند. کتابی است که توسط «یاسین حجازی» ویراستاری شده است و به قول خود ویراستار، بازخوانده ای از کتاب «نفس المهموم» مرحوم شیخ عباس قمی است؛ کتابی کاملاً متفاوت که به زبان امروزی نزدیک شده است. در واقع همه فکر و ذکر ویراستار این بوده صفحات برای خواننده راحت و بی وقفه ورق بخورند و یک بار برای همیشه معلوم شود "اتفاق" چگونه افتاد.

نَفَس المهموم یعنی نَفَس کسی که غم دارد و دلش دارد از غصّه می ترکد …

"کتاب آه" شامل وقایع پس از بیعت مردم با یزید بن معاویه تا بازگشتن خاندان حسین ابن علی علیه السلام، بی او به شهر مدینه است.